تفسیر تطبیقی آیة 21 سورة روم و رویکردهای آن

از آنجا که خداوند متعال قرآن را به عنوان چراغ راه بندگانش نازل فرموده تا ایشان با تمسّک به این گوهر عظیم راه سعادت و کمال خود را طی کنند، شایسته است تا هرچه بیشتر و بهتر در راه رسیدن به این هدف، از ژرفای آیات این کتاب الهی پرده برداشته شود. یکی از مسائلی که در این کتاب نورانی به آن پرداخته شده، بحث سنت‌های الهی است. یکی از سنت‌های مطرح در قرآن، خلقت زوجی در عالم است. این سنت تا آنجا اهمیّت دارد که خداوند از آن به عنوان نشانة خود در زمین یاد می‌کند. این نکته در آیة 21 سورة روم مطرح شده‌است. در باب تفسیرقرآن، کارهایی در قالب کتاب‌های تفسیر، مقاله و پایان‌نامه‌های قرآنی انجام گرفته‌است. اما آنچه در این پژوهش به آن پرداخته شده، نگاه مسئله‌محور به آیه با توجه به نظرات بیشتر مفسران شیعه و اهل سنت است که تاکنون به این جامعیت کاری صورت نگرفته‌است. روش این مقاله، نقلی‌ـ تحلیلی است. چون زوجیت، قانونی فراگیر در میان همة مخلوقات و جانداران، به‌ویژه انسان است، ما قائل به تعمیم این سنت به همة افراد جامعه شده‌ایم؛ یعنی زوجیت فکری، روحی، جسمی و سبب بودن آن برای ایجاد سکن، مودّت و رحمت.